બેઠા જઈને બજાર - ઊજમશી પરમાર

શ્રી ઊજમશી પરમારનાં કાવ્યોમાં ગુજરાતી માટીની સોડમ સાથે ઋજુ હૃદયની મીઠાશ અને આધ્યાત્મિક ચિંતનની ઠાવકાઈ બહુ સુંદર રીતે ગૂંથાઈને કવિતાને સહજ અને લોકભોગ્ય બનાવે છે.  આ રચનામાં ઘમંડને ચકનાચૂર થતું માણીએ:

બેઠા જઈને બજાર- ઓટે

જઈ- જઈ ક્યાં જાવાના?

હૂડહૂડ હંકાયા,

ક્યાંથી ઠરીઠામ થાવાના?

હવે ઊછળતાં પૂર નદીમાં 

આવે છે કે દહાડે?

અડતા જઈ આકાશ કદી જે

વેલા અટકે વાડે;

પથ્થર ટાઢાબોળ થઈ ગયા 

ધખધખતા લાવાના 

હૂડહૂડ હંકાયા,

ક્યાંથી ઠરીઠામ થાવાના?

કોઈ પાંચમાં પૂછાતા તો

મોભી કોઈ ગણાતા,

સમય બળુકો કેવો

હીરા કંકર થઇ રહી જાતા;

આવા અમથા ફેર ફરે શું

ભવ-ભવ ભટકાવાના;

હૂડહૂડ હંકાયા,

ક્યાંથી ઠરીઠામ થાવાના?

ઊજમશી પરમાર 

કાવ્ય સંગ્રહ - શબદ ગહન ગંભીરા

'કક્કાજી ની અકવિતા' - ચંદ્રકાંત શેઠ

શ્રી ચંદ્રકાંત શેઠની 'કક્કાજી  ની અકવિતા'  'લયસ્તરો' ( http://layastaro.com/?p=6502  ) પર જોઈ એના પ્રતિભાવમાં કાંઇક આમ સ્ફુરેલું. ... શ્રી ચંદ્રકાંત શેઠના કાવ્યના શબ્દોની જ પુનર્ગોઠવણીથી નિષ્પન્ન લઘુ કાવ્ય સાદર છે ...

પરંપરાને સાંપ્રત સાથે સાંકળે, અને હ્રદયથી જે ઉભરે એ ભાષા વધુ પ્રભાવકારી હોય છે. શેઠ સાહેબ જાણે કાવ્ય પંખીને મુક્ત વિહરવા આહ્વાન કરે છે, આ શબ્દો તો ખૂબ બોલકા લાગ્યા… એ સ્વયં કાવ્ય જ છે !

…કવિતા નથી
છંદની છ હજાર વર્ષ જૂની …
મીંચેલી આંખે
ઈસવી સન પૂર્વે જોયેલા ….
…ભદ્રંભદ્રનાં…
દિમાગમાં!
ભાષા હવે અમારી જેમ ખાય છે, પીએ છે ને હરેફરે છે.

ને મોજથી જીવે છે.

બાબુલ 

‘तु क्या है ? - गालिब

ચાલો આજે સવાલ કરી લઈએ?  गालिब નો દોર દમામ ઉછીનો લઇ જરા આતમને ઢંઢોળી જોઈએ... અગાઉ પ્રસ્તુત અનુવાદ ' હું નથી હું 'http://avataran.blogspot.com/2011/03/blog-post_11.html ની સાપેક્ષ गालिबની ગઝલ ના આ ચૂંટેલા શેર ...

हर एक बात पे कहेते हो तुम, के ‘तु क्या है ?’

तुम्ही कहो के ये अंदाझे गुफ्तगु क्या है ?

...

जला है जिस्म जहां दिलभी जल गया होगा

कुरेदते हो जो अब राख, जुस्तजू क्या है ?

रगों में दौडते फिरने के हम नहीं कायल

जब आंखही से न टपका तो फिर लहू क्या है ?

....

हुए है शाह का मुसाहिब, फिरे है इतराता

वरना शहर में  'ग़ालिब'की  आबरू क्या है?