શ્રી ઊજમશી પરમારનાં કાવ્યોમાં ગુજરાતી માટીની સોડમ સાથે ઋજુ હૃદયની મીઠાશ અને આધ્યાત્મિક ચિંતનની ઠાવકાઈ બહુ સુંદર રીતે ગૂંથાઈને કવિતાને સહજ અને લોકભોગ્ય બનાવે છે. આ રચનામાં ઘમંડને ચકનાચૂર થતું માણીએ:
બેઠા જઈને બજાર- ઓટે
જઈ- જઈ ક્યાં જાવાના?
હૂડહૂડ હંકાયા,
ક્યાંથી ઠરીઠામ થાવાના?
હવે ઊછળતાં પૂર નદીમાં
આવે છે કે દહાડે?
અડતા જઈ આકાશ કદી જે
વેલા અટકે વાડે;
પથ્થર ટાઢાબોળ થઈ ગયા
ધખધખતા લાવાના
હૂડહૂડ હંકાયા,
ક્યાંથી ઠરીઠામ થાવાના?
કોઈ પાંચમાં પૂછાતા તો
મોભી કોઈ ગણાતા,
સમય બળુકો કેવો
હીરા કંકર થઇ રહી જાતા;
આવા અમથા ફેર ફરે શું
ભવ-ભવ ભટકાવાના;
હૂડહૂડ હંકાયા,
ક્યાંથી ઠરીઠામ થાવાના?
ઊજમશી પરમાર
કાવ્ય સંગ્રહ - શબદ ગહન ગંભીરા
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો