ये कौन है

बड़े महेब है बादल, बड़ी शदीद हवा

हर एक सम्मत है तूफान सर उठाये हुए

ये सोचता हूँ कि जब नाखुदा भी छोड़ चुका

ये कौन है जो किश्ती मेरी बचाये हुए

महता दर्द

हकीकत की नज़र

इन्सान वही इन्सान है की इस दौरमें जिसने
देखा है हकीकत को हकीकत की नज़र से

चाँद कलवी

વનરાઈ- 'બાબુલ’

કોણ જાણે

વસંત ક્યાંથી આવી ગઈ

વનરાઈમાં

ન રવ ન પગરવ

બસ ચોતરફ મધુર કલરવ

મંદ ઝરણનો વેગ

ક્યાંથી વધી ગયો હશે?

ઝીણી ઝીણી ઝાલર વાગ્યા કરે મંદિરમાં

વનરાઈ ઝૂમી ઉઠે

ઉત્કંઠાના ફૂલોથી લચી પડી છે ડાળીઓ

વૃક્ષો સ્નેહ બનીને ઊભાં

પણ

વસંતને વનરાઈની ઉષ્માની ખબર છે?

આવકારનો એક ટહુકો કરી લે વનરાઈ

કહે

વસંત આવી જા

આવીને વસી રહે!

'બાબુલ’

કોને પૂછવો રસ્તો બહારનો -'બાબુલ’

સૂતો રહ્યો એ આમ ક્યારનો
ભુલો પડ્યો સુરજ સવારનો
એક્લો એ જ હતો ગગનમાં
કોને પૂછવો રસ્તો બહારનો

'બાબુલ’