ભર્યા તડકામાં અચાનક વિખરાઈ જવાનું
નથી સમજાયું આજ તક વિસરાઈ જવાનું
જવા દો કે પડછાયા ફરી પાછા સંભારશે
જરાક જમીન મળી કે બસ પથરાઈ જવાનું
થઈ ગયાં છે ભીનાં વદન પાદર ઉપર
ફરી બસ બેડલું ઘેલું છલકાઈ જવાનું
એ એમ ઢાળી દે છે નજર મળ્યા પછી
કાજળ મઢી આંખને શરમાઈ જવાનું
હોઠ પર છો ને લખી સનાતન ચુપકીદી
ભલા પળમાં હઇયું ભીનું પરખાઈ જવાનું
સખી ઝુલ્ફો તમારી વેલ રાતરાણી શી
કશે વરસે મેઘ મોઘમ વિટળાઇ જવાનું
ઘડીભર તો એમનું મલકવું ખૂબ લાગે
ઉતાવળમાં પછી 'બાબુલ' ગભરાઈ જવાનું
