ન આવે
કવિતા કોઇ
ન ગઝલ
નહિ કોઇ છંદ, લય કે પ્રાસ
છું મુગ્ધ હું
એ હવામાં
જે વિંટળાય છે તને
અને
પસવારે તારા હ્રદયને
ઉતરી છાતીમાં લઇ શ્વાસ
આમળી અનામિકા પર
તારી અલકલટને
જોયાં કરું
ગાલ પર ઉભરતાં
શેહનાં
રતુંબડાં રેખાચિત્રો
અચાનક છોડી દઉં
બંધ કેશ ને
અષાઢી વાદળિયા ઝુલ્ફો
રેશમી પીઠ પસવારે - ત્યારે
પાંપણ ઝૂકી જાય
હોઠ મોઘમ મલકી જાય
બસ આવે છે આ સપનાં
અહર્નિશ
વણછીપી આશ
ન આવે ગીત કોઇ ન ગઝલ
ન તો રદીફ, ન પ્રાસ.
બાબુલ
૧૩ માર્ચ ૨૧
