શુક્રવાર, 18 માર્ચ, 2011

બિલ્લો - બાબુલ

થોડો ધોળો થોડો કાળો હતો
એ બિલ્લો બહુ રૂપાળો હતો
લઇને દોડે એ ઊનનો દડો
નટખટ એવો નખરાળો હતો
પોચી ગાદી પગે  નખ નાના 
 ને ડિલે રેશમ શો સુંવાળો હતો
ફરતો એ કરીને  માથું ઊંચું 
 જાણે મરદ મોટો મૂછાળો હતો
એટલે થયો તો વ્હાલો સહુનો
'બાબુલ' જેવો  અટકચાળો હતો




4 ટિપ્પણીઓ:

  1. Vipool Kalyani 19 Mar

    સરસ. ‘બાબુલ’ અટકચાળો હતો ? ખબર નથી !

    જવાબ આપોકાઢી નાખો
  2. Pancham Shukla 18 Mar
    બહોત અચ્છે બાબુલસાહબ. મઝા આવી ગઈ

    જવાબ આપોકાઢી નાખો
  3. Dawoodbhai ghanchi 19 Mar
    એક ખુબ લાગણીસભર અંજલી છે! પ્રાણી પણ માનવ જીવનને કેટલું હર્યું ભર્યું બનાવે છે? એ માનવ દિલને ઓળખે છે, એનો પ્રતિભાવ પાડે છે અને વ્યક્તિઓ સાથે તાદાત્મ્ય સાધે છે. એટલે એ માનવીના જીવનનો એક અતુટ હિસસો બની જાય છે. તમારું બિલ્લુ એના પ્રેમથી તમારું એક અંગ સમાન બની ગયેલું, એટલે એની વિદાય અતિ કરુણ એવી ઘટના બની ગઈ છે.

    જવાબ આપોકાઢી નાખો
  4. Dawoodbhai ghanchi 20 Mar
    Of course, it requires , on the part of the human companion, a subtle inner capacity to communicate with the animal. You have it, and it was deployed very delicately by you. Hence the bond formed.
    Dawoodbha

    જવાબ આપોકાઢી નાખો

આપણે - બાબુલ

ક્યાંક લોકો મરે છે આપણે ચુપ રહો  દુનિયા જોયા કરે છે આપણે ચુપ રહો  આભ આખું લગાવે આગ ચોગમ અહીં  ખાક પાણી ભરે છે આપણે ચુપ રહો ભૂખ તો ક્યાં ય ખો...