આ જગઝાળા પર શબ્દોમાં ઓગળેલી અનુભૂતિઓના અવતરણ ધીમે ધીમે પાકટ થતા જાય છે. એક વરસ પૂરું થયાના ટાણે સર્વશ્રી મનોજ ખંડેરિયા નું અવતરણ ટાંકું છું -
મને સદભાગ્ય કે શબ્દ મળ્યા તારે નગર જાવા
ચરણ લઇ દોડવા બેસું તો વરસો ના વરસ લાગે
...અને સદભાગ્યે આ સફર હજુ જારી છે, આ શબ્દરસનો સમજાવ, સમભાવ, સદભાવ અવતરણ ના સ્વભાવમાં આત્મસાત થાય એ જ અભ્યર્થના. આશા છે કે આપ સૌ અવતરણ માણતા રહેશો.
રસમ અહીં ની જુદી, નિયમ સાવ નોખા
અમારે તો શબ્દો જ કંકુ ને ચોખા
...
વહાવ્યા કરું આંગળીમાંથી ગંગા
કે ક્યારેક જો હાથ થઇ જાય ચોખ્ખા
(મનોજ ખંડેરિયા)
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો