સ્નેહનાં સોગઠાં ખચોખચ હતાં
આપણે ય એમાં વચોવચ હતાં
કેવાં ખરડાયા સૌનાં વરણ હ્યાં
કો' કરણ તો કો' ઘટોત્કચ હતા
બાબુલ
This is my literary melting pot: my poems form the foundation alongside global literature. Enjoy! અવતરણ - બાબુલ નો બ્લોગ આ મારો સાહિત્યનો રસકુંભ છે. મારી કવિતાઓના મુખ્ય પીઠબળે, એમાં ચુનંદી બીજી કાવ્યરચનાઓ આલેખી છે. જગઝાળા પર આ કાવ્યોત્સવ માણશો! All poets' Copyrights preserved.
દુર્દાંત વજન [જો બધું જ ના કરી શકે તો કાંઇક પણ પ્રયત્ન કરવા વિશે જે કોઇ આત્મશંકા કરે છે એમને] તમે કહો છોઃ જે કંઇ છે મારાં નાનાં મોટાં યત્નો...
આજના સંદર્ભે પણ- સંબંધોમાં કરુક્ષેત્ર એટલું જ પ્રસ્તુત છે.
જવાબ આપોકાઢી નાખોતાજગી ભર્યું મુક્તક.
Pancham Shukla
19 Dec 2009
સ્નેહનો મામાંલોજ એવો છે કે એમાં જેટલા ઉતરો એટલા ochhaa ખરું ને? એ લાકડા નો લાડુ ગણાય છે.અમીર ખુસરો નો કલામ છે કે :
જવાબ આપોકાઢી નાખોખુસરો દરિયા પ્રેમકા, જાકી ઉલટી ધાર,
જો ઉતરા સો ડૂબ ગયા, જો ડૂબા સો પાર
દાઉદભાઈ
20 Dec
કર્ણ અને ઘટોત્કચની વાત તમે ઠીક લાવ્યા. તેમને 'સ્નેહનાં સોગઠાં' જોડે કોઈ વહેવાર ખરો કે ?
જવાબ આપોકાઢી નાખોVipul Kalyani
20 Dec