શુક્રવાર, 6 નવેમ્બર, 2009

અચરજ કહે છે! - બાબુલ'

પંચમ શુક્લ - એવા કવિ મિત્ર છે કે જેની મૈત્રીનો ગર્વ થાય. ભાઈ પંચમ ના બ્લોગ પર એમની રચના 'ખરજ કહે છે' http://spancham.wordpress.com/2009/11/01/kharaj-kahe-chhe/ના પ્રત્યુત્તર રૂપે નીપજેલી આ કડીઓ અહીં મૂકી છે...  


સુણ તો ગામની રજ રજ કહે છે 

નેણ ખોલી જો તો સુરજ કહે છે 

ના સમજાયું 'બાબુલ'તો પછી 

આખર એને અચરજ કહે છે!


બાબુલ






ત્રણ હાઇકુ - 'બાબુલ’



ત્રણ હાઇકુ
 
લખી તો દઉં 
હું નામ ફૂલ પર  
ખરી જાય તો
---- 
વહાલા લાગે 
ચેરી બ્લોસમ થી  
ગુલ મહોર
---- 
થરથરતાં 
વૃક્ષ સૌ નિર્વસ્ત્ર 
પાનખરમાં  
-

'બાબુલ’
૬/૧૧/૦૯


આડે પડખે - 'આદિલ'

ક આત્મીય અને ખૂબ સાલસ દિલમાં વસતો માણસ એટલે 'આદિલ' સાહેબ! મારા અદના શબ્દપ્રયોજન ને પ્રોત્સાહન અને માર્ગદર્શન આપનાર એ નેકદિલ ઇન્સાનને હજુ એમની ગઝલો માં ધબકતા જોઈ શકાય છે. એમની કૃતિઓ પ્રેમની નજાકત અને જીંદગીની ગંભીર ફિલસુફી એવી સાહજીકતાથી વણી લે છે કે વાચક મોહિત થયા વિના ના રહી શકે. એમના કાવ્ય સંગ્રહ 'મળે ના મળે' માં અઢળક કાવ્ય સંપત્તિ ભરેલી છે. એમાંની એક કૃતિમાંથી ગમેલી ગઝલ પંક્તિ ઓ આદિલ સાહેબની મૃદુ યાદમાં..
કોઈ પણ નામ મનમાં ધારી લે 
એક અસ્તિત્વને સ્વીકારી લે 
.... 
એ નથી સારી કે નઠારી લે 
જીંદગી જેવી છે સ્વીકારી લે 
... 
લે આ યમરાજની સવારી લે 
બારણે તારા જો પધારી લે 
જો ચડી આખરી ધ્રુજારી લે 
તારા પડખામાં આવકારી લે 
આવતી કાલ શું થવાનું છે 
એ જરા આજથી વિચારી લે 
... 
... 
આડે પડખે કબરમાં થા 'આદિલ' 
લે હવે પગ જરા પ્રસારી લે .


'આદિલ' મન્સૂરી

હવે બોલવું નથી

ક સદાબહાર શાયર ચૂપ રહેવાની રજૂઆત કરે એમાં જરૂર કોઈ ખાસ વાત હોવી જોઈએ. જ. 'સૈફ' પાલનપુરી નો મરતબો - સ્થાન - મોભો -ગુજરાતી ગઝલકારોની અવ્વલ - અગ્રીમ હરોળ માં છે. અહીં મુકેલી એમની એક ખુબ જાણીતી ગઝલમાં એમણે ભારોભાર પ્રણયરસ ભર્યો છે. એથી ઉપર જરા ધ્યાનથી જોઈએ તો ...મત્લાની આંખોને દરેક શેર ના જુદા દ્રશ્યો બતાવી મક્તામાં નજર ઝુકતા શબ્દોને હરામ કરાવી દે છે! એ જ તો છે 'સૈફ' at his best !
આંખોથી લઈશું કામ હવે બોલવું નથી
રૂપાળું એક નામ હવે બોલવું નથી 
યૌવનમાં એક રેશમી સાહસ કર્યું હતું 
કેવું મળ્યું ઇનામ હવે બોલવું નથી 
પૂછો ના પ્રીત મોંઘી છે કે સસ્તી દોસ્તો 
ચૂકવી દીધા છે દામ હવે બોલવું નથી 
લ્યો સમા પક્ષે 'સૈફ' નજર નીચી થઇ ગઈ 
શબ્દો હવે હરામ હવે બોલવું નથી 


'સૈફ' પાલનપુરી .."ઝરુખો"

સોમવાર, 2 નવેમ્બર, 2009

મીટ્ટી કે ઘરોન્દે - જાવેદ અખ્તર

ક્યારેક આપણે ખુદ ઉન્માદમાં એવા વ્યસ્ત થઇ જઈએ છીએ કે આનંદનો અવસર ક્યારે ગ્લાનિમાં બદલાઈ જાય છે એનો અહેસાસ પણ થતો નથી. સમય જતા દિલમાં જાગેલો એનો અફસોસ યાદ જરૂર અપાવે છે!

મશરૂફ હુએ ઇતના હમ દીપ જલાનેમેં
ઘર કો હી જલા બેઠે , દિવાલી મનાનેમેં
મીટ્ટી કે ઘરોન્દે અબ યાદ બહોત આતે
હુમ તુમ જો બનાતે થે બચપન કે જમાને મેં

જાવેદ અખ્તર

સૌજન્ય : સઈદ પઠાણ (યુ એસ એ )

રવિવાર, 1 નવેમ્બર, 2009

रीढ़-

रीढ़


"सर, मुझे पहचाना क्या?"
बारिश में कोई आ गया
कपड़े थे मुचड़े हुए और बाल सब भीगे हुए

पल को बैठा, फिर हँसा, और बोला ऊपर देखकर

"गंगा मैया आई थीं, मेहमान होकर
कुटिया में रह कर गईं!
माइके आई हुई लड़की की मानिन्द
चारों दीवारों पर नाची
खाली हाथ अब जाती कैसे?
खैर से, पत्नी बची है
दीवार चूरा हो गई, चूल्हा बुझा,
जो था, नहीं था, सब गया!

"’प्रसाद में पलकों के नीचे चार क़तरे रख गई है पानी के!
मेरी औरत और मैं, सर, लड़ रहे हैं
मिट्टी कीचड़ फेंक कर,
दीवार उठा कर आ रहा हूं!"

जेब की जानिब गया था हाथ, कि हँस कर उठा वो...

’ना ना', ना पैसे नहीं सर,
यूंही अकेला लग रहा था
घर तो टूटा, रीढ़ की हड्डी नहीं टूटी मेरी...
हाथ रखिये पीठ पर और इतना कहिये कि लड़ो... बस!"

Reedh (Original Title Kanaa)
Original Marathi Poem : Kusumagraj
Translated by Gulzar

સૌજન્ય - ભાવેશ ભટ્ટ (અમદાવાદ)

હૃદય - 'બાબુલ’

છે હૃદય
એક શ્રદ્ધાનો વિષય
ધબકવું એનું
છે ઈશ્વરમય
અટકવું એનું
કરે ઈશ્વર તય
મળવું હૃદયનું
રોમ રોમ પ્રણય
રેતઘડી સમ
ઉલેચે સમય
છે હૃદય
ખૂબ મજાનો વિષય

'બાબુલ’
Bodrum (Turkey ) ૨૭/૧૦/૨૦૦૯

આપણે - બાબુલ

ક્યાંક લોકો મરે છે આપણે ચુપ રહો  દુનિયા જોયા કરે છે આપણે ચુપ રહો  આભ આખું લગાવે આગ ચોગમ અહીં  ખાક પાણી ભરે છે આપણે ચુપ રહો ભૂખ તો ક્યાં ય ખો...