શનિવાર, 4 જૂન, 2011

ઢોલ - બાબુલ

જેટલાં ઊંચા ઉજળા મહેલ હોય છે
ભોંયરે ઊંડી અંધાર જેલ હોય છે 
એમને  આદત દીવાના ઉજાસ કેરી
કેવા પિસાયા તલ તો તેલ હોય છે
છે બધાં પાગલ કળાયેલ મોરનાં  
કોણ પૂછે ક્યાં કેમ ઢેલ હોય છે 
હોય છે ક્યારે એમને તમીઝ કશી  
જે નશામાં રાત દિ છકેલ હોય છે
કર વઝુ યા સ્નાન, ગંગા કે ઝમઝમથી 
નહિ ધોવાય જે અંદર મેલ હોય છે 
કોઈ ખુદાને વાસ્તે ન કરજો દુઆ
ખુદા તો દિલમાં સમાયેલ હોય છે 
ઢોલના એ પોલ ઢાંકવા 'બાબુલ'
ચામ કોઈના ઉતરડેલ હોય છે

બાબુલ 

તમીઝ =  વિનય, વિવેકબુદ્ધિ, દરકાર 
વઝુ = સામાન્યત: દરેક નમાઝ (પ્રાર્થના) પહેલા હાથ, મ્હોં અને ચરણ સાફ (પાક) કરવાની પ્રક્રિયા
ઝમઝમ = મક્કાનો પવિત્ર ઝરો

3 ટિપ્પણીઓ:

  1. આ એક ખૂબ વાસ્તવિક દર્શન કરાવતી રચના છે જે ખૂબ વય્પક રીતે લાગુ પડે છે. એ એક સામાજિક રોગનો સંકેત કરે છે જે ફેલાઈ રહ્યો છે.
    છેલ્લી બે પંક્તિઓ ખૂબ વેધક છે.

    ધન્યવાદ.

    Dawoodbhai

    જવાબ આપોકાઢી નાખો
  2. Vipool Kalyani

    જે નશામાં રાત દિ છકેલ હોય છે.

    વાહ ! ક્યા બાત ? હું ય નશામાં સામેલ !!

    જવાબ આપોકાઢી નાખો

દુર્દાંત વજન-બાબુલ (ભાવાનુવાદ)

દુર્દાંત વજન [જો બધું જ ના કરી શકે તો કાંઇક પણ પ્રયત્ન કરવા વિશે જે કોઇ આત્મશંકા કરે છે એમને]  તમે કહો છોઃ જે કંઇ છે મારાં નાનાં મોટાં યત્નો...