બુધવાર, 6 ઑક્ટોબર, 2010

લઘુ ખંડકાવ્ય - બાબુલ


તું

પલક પર
મલકે છે લગીર
આછા ઉજાસમાં
ને
ઉકલે છે સવાર
-
નિત્ય
પસાર થતા મારગે
વેરણછેરણ થઇ ગયો છે
દિવસ
એવું કેમ?
 -
શાંત કિનારે
મારાં પગલાં
છેલ્લી છોળમાં ઓગળી જાય
એ જ ઘડીએ થઇ જાય છે
સૂર્યાસ્ત
-
બાબુલ 
ન્યુ કાસલ ૧૪/૬/૧૦

ટિપ્પણીઓ નથી:

ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો

દુર્દાંત વજન-બાબુલ (ભાવાનુવાદ)

દુર્દાંત વજન [જો બધું જ ના કરી શકે તો કાંઇક પણ પ્રયત્ન કરવા વિશે જે કોઇ આત્મશંકા કરે છે એમને]  તમે કહો છોઃ જે કંઇ છે મારાં નાનાં મોટાં યત્નો...