મંગળવાર, 27 ઑક્ટોબર, 2009

બંદી - 'બાબુલ’

હોઈશ હું ભયંકર ગુનેગાર
એથી
બંદી બનાવાઈને પુરાવાઈ ગયો છું
મારામાં જ
હું
માંલીપાના અંધકારથી છળી ઉઠું છું
યુગો સુધી
સળવળાટ કરતાં સાપોલિયાં સાથે
રમતાં રમતાં
કંટાળી જાઉં છું
અંતે
મારી સાથે મારામાં જ કેદ થઇ ગયેલી
એવી કોઈ એક ક્ષણ
ખણખણાટ કરતી
આવીને વળગી પડે છે મને
પણ
બંદીઓને આલિંગવાની ક્યાં છૂટ હોય છે?
એથી
ચોમેરથી ધસી આવતા કોલાહલના ટોળાં
બંદીગૃહમાં પ્રવેશે
એ પહેલાં
ફરી બેડીઓમાં પરોવી દઉં છું
હું મારી જાત

'બાબુલ’

કાવ્ય સંગ્રહ 'અસર' માંથી

2 ટિપ્પણીઓ:

  1. સરસ અછાંદસ. બંદીના રૂપકથી ઉઘડતું આંતરદર્શન અને જાત સાથેની મથામણ- વિશષ્ટ અસહાયતાના ભાવો વેધક રીતે ઉપસ્યા છે.

    પંચમ

    જવાબ આપોકાઢી નાખો
  2. સરસ કાવ્ય.. બાબુલ ઉપનામ છે ?

    Lata Hirani

    જવાબ આપોકાઢી નાખો

દુર્દાંત વજન-બાબુલ (ભાવાનુવાદ)

દુર્દાંત વજન [જો બધું જ ના કરી શકે તો કાંઇક પણ પ્રયત્ન કરવા વિશે જે કોઇ આત્મશંકા કરે છે એમને]  તમે કહો છોઃ જે કંઇ છે મારાં નાનાં મોટાં યત્નો...