ગુરુવાર, 2 એપ્રિલ, 2009

તિરાડ - 'બાબુલ’

બે
ક્ષણો
વચ્ચેની
બારીક તિરાડમાં
ક્યાંકથી પ્રવેશી જાય છે
તારી યાદ

પછી
તિરાડ
ફેરવાઇ જાય છે
અઘોર અવકાશમાં
અને
એ પછીની જ ક્ષણે
મારી પર બેરહમીથી તૂટી પડે છે
એ અવકાશ
ત્યારે
દૂર રહ્યે
તું
શું નિહાળ્યા કરતી હોઇશ?

'બાબુલ’
કાવ્ય સંગ્રહ ‘અસર’ માંથી

ટિપ્પણીઓ નથી:

ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો

આપણે - બાબુલ

ક્યાંક લોકો મરે છે આપણે ચુપ રહો  દુનિયા જોયા કરે છે આપણે ચુપ રહો  આભ આખું લગાવે આગ ચોગમ અહીં  ખાક પાણી ભરે છે આપણે ચુપ રહો ભૂખ તો ક્યાં ય ખો...