રવિવાર, 8 નવેમ્બર, 2009

A snowy day- 'બાબુલ’

A handful of warm glistening snow
Picked up without consent, only to throw
Stale faint sun, pulled over a cloud
Mere shadow – almost the Christ’s shroud
At the end of the frozen fence
An open gate- the last defence
No more sheep, just emptied white field
A blank canvas for artists’ guild
On a distant slope, giggles slide
Skidding laughter had no where to hide
Seeking you, feeling you soft as the snow
Wish – some day affection would grow
The meadows would sing as springs flow
Melting hearts and a hundred suns to glow.

Faruque Ghanchi

2 ટિપ્પણીઓ:

  1. મૂઠીભર હૂંફાળો ચળકતો બરફ ઉપાડ્યો
    ,
    ન પૂછ્યું !
    અમસ્તો કર્યો ઘા

    એ વાસી અને સાવ ઝાંખા સૂરજનો
    ,
    અને
    વાદળામાં વીંટાઈ રહ્યો

    માત્ર પડછાયો
    જાણે

    ઈસુનું ક્ફન!

    જવાબ આપોકાઢી નાખો

દુર્દાંત વજન-બાબુલ (ભાવાનુવાદ)

દુર્દાંત વજન [જો બધું જ ના કરી શકે તો કાંઇક પણ પ્રયત્ન કરવા વિશે જે કોઇ આત્મશંકા કરે છે એમને]  તમે કહો છોઃ જે કંઇ છે મારાં નાનાં મોટાં યત્નો...