રવિવાર, 3 ડિસેમ્બર, 2017

સાજણ- બાબુલ

પીવડાવું આસવ
આંખોથી, અધરથી
આવ સાજણ નિકટ 
પીડ આ જાણી  શકે તો 

તોડું દ્રઢ આશ્લેષથી
શ્વાસોનાં આવાસો
પાંસળીઓનાં વેગીલા પ્રવાસો
રોકી જો- રોકી શકે તો 

પયોધર પર ત્રોફેલાં 
રંગીન મુક્તકો 
પૂર્ણવિરામ વિનાનાં 
તું  જો વાંચી  શકે તો

રૂંવાડેદાર વળાંકે
ભૂલાયેલાં  પ્રાસો, લયો
છતાં રસીલી એક કવિતા
માણ,  જો માણી શકે તો 

બાબુલ 







  


રવિવાર, 8 જાન્યુઆરી, 2017

આરસી નયનનાં કામણ -બાબુલ

ના ખોવા દઈશ ક્યારેય 
તારાં આરસી નયનનાં કામણ 
યા 
રાતે મારા ગાલ પર ઉપસતાં  
તારાં શ્વાસનાં ગુલાબી આંજણ 

છું વ્યથિત ક્યાંક થઇ ના જાઉં 
એકાકી  કાંઠે 
કોઈ  ડાળ વિહોણું થડ હું 
દુઃખ તો અપાર એ
કે નથી કેસર, પુષ્પ યા પંક 
મારી ઠગારી આશાના કીડા કાજે  

તું  જો મારો અપ્રગટ ખજાનો છો  
છો જો તું મોક્ષ મારો, મારાં  દરદનું મારણ 
ને હોઉં હું  કેવળ શ્વાન અને માલિક તું 
તો-

ના ખોવા દઈશ મને કે જે કૈં  પામ્યો છું હું
અને શણગારવા  દે  તારી રૂપકડી નદીમાં સમાતાં ઝરણાંને 
મારાથી  વિખુટેલ પાનખરનાં સ્વર્ણિમ પર્ણોથી 
ના ખોવા દઈશ ક્યારેય 
તારાં આરસી નયનનાં કામણ 

બાબુલ 

          
Never let me lose the marvel
of your statue-like eyes, or the accent
the solitary rose of your breath
places on my cheek at night.
I am afraid of being, on this shore,
a branchless trunk, and what I most regret
is having no flower, pulp, or clay
for the worm of my despair.
If you are my hidden treasure,
if you are my cross, my dampened pain,
if I am a dog, and you alone my master,
never let me lose what I have gained,
and adorn the branches of your river
with leaves of my estranged Autumn.

Federico García Lorca

રવિવાર, 1 જાન્યુઆરી, 2017

ઓસડ - બાબુલ

પાંચમાં પ્રયાસ પછી લો
સૂક્કી નસમાં સોય પરોવાઈ તો 

...પીળા પાનની પીડા
લીલાં  લોહીનાં બુંદે બુંદમાં
લોપાઈ - વીરા!
હાડ ધ્રુજવતો ઘેરી ગુંજમાં
સુસવાટો રે ઠંડો તાવ:
શ્યામલ પરભાત, દિ, હર રાત
ફિક્કો સૂરજનો ભાવ 
રંગવિહોણી આપણ જાત

ન કોયલ,  બુલબુલ ઉદ્યાનમાં
બસ બોદી તમામ ડાળ
ઓસડ કોઈ ના જ્ઞાનમાં 
હરિ, બાળ તું  સંભાળ 

બાબુલ 
નવું વરસ 2017.

આપણે - બાબુલ

ક્યાંક લોકો મરે છે આપણે ચુપ રહો  દુનિયા જોયા કરે છે આપણે ચુપ રહો  આભ આખું લગાવે આગ ચોગમ અહીં  ખાક પાણી ભરે છે આપણે ચુપ રહો ભૂખ તો ક્યાં ય ખો...