શનિવાર, 22 નવેમ્બર, 2014

તેજલિસોટા -બાબુલ

હું અગણ્ય તારાઓને
ધીમેથી
મારી બાથમાં ભરી લઉં પછી
તું  આવી જજે.
ચંદ્રને આમ ટીંગાડીશું
ધ્રુવને તેમ
સપ્તર્ષિ અહીં
શુક્ર ત્યાં
બુધ પેલા ખૂણામાં
બસ
ઝાકઝમાળ થઇ જાય બધું
પછી તું તારે ચાલી જજે.
હું
નિત્ય તારાં સ્મરણોમાં
નાહતો રહીશ
તરબોળ તારા ઉજાસમાં
જોયા કરીશ
આ ટીંગાડેલા તારાઓને।
તને ચાહ્યા કરીશ।...
અને એમ જ વિતાવી દઈશ યુગો
વિરહમાં
તારી પ્રશસ્તિ કર્યા કરીશ
છેવટે
ખરી પડશે તારાઓ
એક એક
એમ અસંખ્ય તેજલિસોટા પર.
હું
ધીમેથી સરકી જઈશ
ફરી પાછો
તારાં  સ્મરણો સમીપ।

બાબુલ 
કાવ્યસંગ્રહ અસર માંથી
(ગુર્જર  ISBN 81-89166-31-X )

આપણે - બાબુલ

ક્યાંક લોકો મરે છે આપણે ચુપ રહો  દુનિયા જોયા કરે છે આપણે ચુપ રહો  આભ આખું લગાવે આગ ચોગમ અહીં  ખાક પાણી ભરે છે આપણે ચુપ રહો ભૂખ તો ક્યાં ય ખો...