બુધવાર, 16 ડિસેમ્બર, 2009

વતન - બાબુલ

હથેળી પર આખું ગગન રાખું છું
નયનમાં તારું ચમન રાખું છું


છે રૂપાળા નખશિખ સુંદર 
મુલાયમ એવાં કવન રાખું છું


થઈ છે સૌભાગ્યની આ અસર
કે ભક્તિમાં મન મગન રાખું છું


ઉડી જઈશ ઘડીમાં હું પણ
બસ ઝાકળ જેવું વજન રાખું છું


વસી જાય જગત આપોઆપ
દિલમાં એવી લગન રાખું છું


આ સાત દરિયા પાર ‘બાબુલ’
ધબકતું મારું વતન રાખું છું


(ઇંટર સિટિ – 29 ઑગસ્ટ 08)

5 ટિપ્પણીઓ:

  1. વાહ ક્યા બાત હે.

    આ સાત દરિયા પાર ‘બાબુલ’
    ધબકતું મારું વતન રાખું છું

    આ ગઝલની કુમાશ અને નજાકત સ્પર્શી ગયાં.

    છે રૂપાળા નખશિખ સુંદર
    મુલાયમ એવાં કવન રાખું છું


    Pancham Shukla
    16 Dec

    જવાબ આપોકાઢી નાખો
  2. Sense of Belonging is the right spirit. I wish each of us, think likewise.

    Vipul Kalyani
    19 Dec

    જવાબ આપોકાઢી નાખો
  3. વતનનું આ ગીત ઘણું લાગણી ભરેલું છે.એની સાથે વણાયેલી લાગણીઓની નજાકત સમજવા જેવી છે.
    દાઉદભાઈ
    17 Dec.

    જવાબ આપોકાઢી નાખો

આપણે - બાબુલ

ક્યાંક લોકો મરે છે આપણે ચુપ રહો  દુનિયા જોયા કરે છે આપણે ચુપ રહો  આભ આખું લગાવે આગ ચોગમ અહીં  ખાક પાણી ભરે છે આપણે ચુપ રહો ભૂખ તો ક્યાં ય ખો...