બુધવાર, 16 ડિસેમ્બર, 2009

વતન - બાબુલ

હથેળી પર આખું ગગન રાખું છું
નયનમાં તારું ચમન રાખું છું


છે રૂપાળા નખશિખ સુંદર 
મુલાયમ એવાં કવન રાખું છું


થઈ છે સૌભાગ્યની આ અસર
કે ભક્તિમાં મન મગન રાખું છું


ઉડી જઈશ ઘડીમાં હું પણ
બસ ઝાકળ જેવું વજન રાખું છું


વસી જાય જગત આપોઆપ
દિલમાં એવી લગન રાખું છું


આ સાત દરિયા પાર ‘બાબુલ’
ધબકતું મારું વતન રાખું છું


(ઇંટર સિટિ – 29 ઑગસ્ટ 08)

5 ટિપ્પણીઓ:

  1. વાહ ક્યા બાત હે.

    આ સાત દરિયા પાર ‘બાબુલ’
    ધબકતું મારું વતન રાખું છું

    આ ગઝલની કુમાશ અને નજાકત સ્પર્શી ગયાં.

    છે રૂપાળા નખશિખ સુંદર
    મુલાયમ એવાં કવન રાખું છું


    Pancham Shukla
    16 Dec

    જવાબ આપોકાઢી નાખો
  2. Sense of Belonging is the right spirit. I wish each of us, think likewise.

    Vipul Kalyani
    19 Dec

    જવાબ આપોકાઢી નાખો
  3. વતનનું આ ગીત ઘણું લાગણી ભરેલું છે.એની સાથે વણાયેલી લાગણીઓની નજાકત સમજવા જેવી છે.
    દાઉદભાઈ
    17 Dec.

    જવાબ આપોકાઢી નાખો

દુર્દાંત વજન-બાબુલ (ભાવાનુવાદ)

દુર્દાંત વજન [જો બધું જ ના કરી શકે તો કાંઇક પણ પ્રયત્ન કરવા વિશે જે કોઇ આત્મશંકા કરે છે એમને]  તમે કહો છોઃ જે કંઇ છે મારાં નાનાં મોટાં યત્નો...